( اجدابیة ) اجدابیة. [ اَ بی ی َ ] ( اِخ ) شهری است به افریقیه ( دمشقی )، بین برقه و طرابلس غرب و بین آن و زویله در حدود یکماهه راه است. ( به قول ابن حوقل ). ابوعبید البکری گفته است که زمین آن هموار و آبش گوارا و دارای چشمه عذب و بستانهای لطیف ونخلستان بسیار است و از درختان جز اراک در آنجا یافت نشود و در آن جامعی است نیکوبنا که ابوالقاسم قائم بن عبیداﷲ المهدی ساخته و آن را صومعه ای هشت گوش نیکوکرده است و گرمابه ها و مهمانسراها و بازارهای پرجمعیت دارد. و از آنجاست ابراهیم بن اسماعیل بن احمدبن عبداﷲ طرابلسی. ( معجم البلدان ). مؤلف قاموس الأعلام گوید: قصبه ای است در طرف غربی برقه ، یعنی بنغازی ، در شمال غربی قصبه اوجله و او را در ساحل بندر و قلعه ای است و در آن اشجار و نخل بسیار است و آبی گوارا داردو مسجد بزرگی در زمان ملوک فاطمی ، قائم بن مهدی بدان جا بنا کرده است و صومعه ای نیز بدان جاست هشت گوش و امروز خرابست. ابن اجدابی منسوب بهمین اجدابیّه است.
