شیرین گفتار

لغت نامه دهخدا

شیرین گفتار. [ گ ُ ] ( ص مرکب ) شیرین کلام. شیرین زبان. ( ناظم الاطباء ) :
تا ز آئینه شبرنگ نیاید بیرون
متکلم نشود طوطی شیرین گفتار.صائب ( از آنندراج ).رجوع به مترادفات کلمه شود.
|| شیرین گفتار؛ ( اِ مرکب ) مقلوب گفتار شیرین :
اول دل من گرم همی داشتی و من
دل بر تو فروبسته بدان شیرین گفتار.فرخی.رجوع به شیرین سخن ( اِ مرکب ) شود.

فرهنگ فارسی

شیرین کلام شیرین زبان .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم