رایانش موازی
دانشنامه عمومی
رایانش موازی ( parallel ) ارتباط نزدیکی با رایانش همروند ( concurrent ) دارد. آنها اغلب با هم مورد استفاده قرار می گیرند و اگرچه این دو متمایز هستند اغلب با هم ادغام می شوند. این امکان وجود دارد تا موازی سازی بدون همروندی ( مانند موازی سازی در سطح بیت ) و همروندی بدون موازی سازی ( مانند چند وظیفه ای با به اشتراک گذاری زمان در یک پردازنده تک هسته ای ) . در رایانش موازی، یک وظیفهٔ محاسباتی به طور مرسوم به چندین، معمولاً تعداد زیادی، زیر وظیفهٔ بسیار مشابه تقسیم می شود که می توانند به طور مستقل پردازش شوند و نتایج آنها پس از پایان، ترکیب شوند. در مقابل، در رایانش همروند، فرایندهای مختلف غالباً وظایف مرتبط را رفع و رجوع نمی کنند؛ اگر هم این کار را بکنند، همان طور که در رایانش توزیع شده معمول است، وظایف جداگانه ممکن است ماهیت متنوعی داشته باشند و اغلب هنگام اجرا به برخی از ارتباطات بین فرآیندی نیاز دارند.
رایانه های موازی را می توان تقریباً بر اساس سطحی از موازی سازی که سخت افزار پشتیبانی می کند، طبقه بندی کرد، در این میان رایانه های چندهسته ای و چند پردازنده دارای چندین عنصر پردازشی در یک ماشین واحد هستند، در حالی که خوشه ها ( clusters ) ، رایانش شدیداً موازی ( massively paralle computing ) و شبکه ها ( grids ) از چندین رایانه برای کار با بر روی یک وظیفه استفاده می کنند. برای تسریع در انجام کارهای خاص، گاهی اوقات از معماری های رایانه ای موازی خاص در کنار پردازنده های سنتی استفاده می شود.