دانشنامه اسلامی
سنتی در جهت احیای یاد و نام ائمه و مطرح نگه داشتن حادثه عاشورا. در این برنامه، چه به صورت مقطع پایانی سخنرانی و موعظه و چه به صورت مستقل، حوادث کربلا و کیفیت شهادت امام حسین علیه السلام و یاران او و نیز امامان دیگر به صورتی سوزناک نقل می شود که سبب تحریک عواطف و گریستن بر سیدالشهدا می گردد.
نقل حوادث بر اساس مقتل ها انجام می گیرد و شایسته است که از منابع معتبر و شعرهای خوب استفاده می شود تا موجب وهن به مقام معصومین و خاندان عصمت نگردد.
امام سجاد علیه السلام که بیست سال به یاد عاشورا می گریست، می فرمود: یاد شهادت فرزندان فاطمه چشمانم را پر اشک می کند: «انی لم اذکر مصرع بنی فاطمة الا خنقتنی لذلک عبرة » با این حساب، یاد حادثه و یادآوری آن مظلومیت ها خودش کافی است تا مستمعان را بگریاند و نیازی به آمیختن دروغ یا نقل حرف های بی اساس در ذکر مصیبت و مرثیه خوانی نیست.
ذکر مصیبت، سبب تعمیق نهضت حسینی و پیوند عاطفی و قلبی شیعه با سیدالشهداست و نقشه دشمنان اهل بیت را که کوشش در محو جنایات خویش داشتند، نقش بر آب می کند و جامعه را هوادار اهل بیت و خصم ظالمان می پرورد.
البته باید ذاکران و مرثیه خوانان، هم شایستگی این منصب حساس را داشته باشند و هم در محتوای مرثیه خوانی خود دقت داشته باشند و نصایح بزرگان را در آداب آن به کار بندند.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
