خصم افکنی

لغت نامه دهخدا

خصم افکنی. [ خ َ اَک َ ] ( حامص مرکب ) دشمن اندازی. دشمن کشی :
بدشمن گرائی بخصم افکنی
گشاده بر او بازوی بهمنی.نظامی.ز خصم تو چون مملکت گشت سیر
بخصم افکنی پای درنه دلیر.نظامی.