لغت نامه دهخدا خداخوان. [ خ ُ خوا / خا ] ( نف مرکب ) خدایادکننده. خداخواننده. || ( اِ مرکب ) انگشت سبابه. ( از ناظم الاطباء ). انگشت شهادت. ( آنندراج ).
