حسن دیلمی

لغت نامه دهخدا

حسن دیلمی. [ ح َ س َ ن ِ دَ ل َ ] ( اِخ ) حکیم صوفی ، مدرس جامع کبیر عباسی اصفهان. اصلش گیلانی بود و در اصفهان دیوانه شد و درگذشت. ( ذریعه ج 9 ص 242 از نصرآبادی و ریاض العلماء ).
حسن دیلمی. [ ح َ س َن ِ دَ ل َ ] ( اِخ ) ابن ابوالحسن محمد، مکنی به ابومحمد واعظ شیعی و تا سال 760 هَ. ق. زنده بود. او راست : ارشادالقلوب و اعلام الدین و غررالاخبار. ( هدیةالعارفین ج 1 ص 287 ) ( ذریعه ج 1 ص 517 ). رجوع به دیلمی شود.

فرهنگ فارسی

ابن ابوالحسن محمد مکنی بابومحمد واعظ شیعی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حسن دیلمی (ابهام زدایی). حسن دیلمی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابوعلی رکن الدوله حسن دیلمی، حسن دیلمی ملقب به رکن الدوله و مُکَنّیٰ به ابوعلی پسر بویه (درگذشت ۹۷۶ میلادی) یکی از امرای اولیه آل بویه در ایران و عراق• ابوعلی مشرف الدوله حسن دیلمی، حسن دیلمی ملقب به مشرف الدوله و مُکَنّیٰ به ابوعلی، از ۱۰۲۱ تا ۱۰۲۵ میلادی، امیر آل بویه در عراق• ابومحمد حسن بن ابی الحسن دیلمی، از علمای قرن هشتم هجری
...