جزجز

لغت نامه دهخدا

جزجز. [ ج ِج ِ ] ( اِ صوت ) صدای دیگ هنگام گوشت و دنبه و یا جز آن بریان کردن. ( ناظم الاطباء ). آواز دیگ بهنگام بریان کردن گوشت. ( شرفنامه منیری ). بانگ سرخ شدن گوشت در روغن. آواز سوختن طعام در ته دیگ. آواز روغن گاه جوشیدن ، یا سوختن. اسم صوت سوختن گوشت و جز آن در آتش یا در دیگ و غیره. بیشتر بانگ برشته شدن گوشت در روغن داغ. ( یادداشت مؤلف ). جِزْجَز. ( ناظم الاطباء ).
جزجز. [ ج ِزْ زِ ج ِزز ] ( اِ صوت ) در تداول عامه ،آواز روغن گاه جوشیدن یا سوختن. ( یادداشت مؤلف ).
جزجز. [ ج ِ ج َ ] ( اِ صوت ) درتداول عامه ، صدای دیگ هنگام گوشت و دنبه و یا جز آن بریان کردن. ( ناظم الاطباء ). رجوع به جِزْجِز شود.
جزجز. [ ج ُ ج ُ ] ( اِخ ) بنا به گفته نصر نام کوهی است. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- صدایی که از تماس آب با آتش یا فلز تافته برخیزد. ۲- صدای تف دادن چیزی در روغن .
بنا بگفته نصر نام کوهی است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال لنورماند فال لنورماند فال فنجان فال فنجان