جزجز

لغت نامه دهخدا

جزجز. [ ج ِج ِ ] ( اِ صوت ) صدای دیگ هنگام گوشت و دنبه و یا جز آن بریان کردن. ( ناظم الاطباء ). آواز دیگ بهنگام بریان کردن گوشت. ( شرفنامه منیری ). بانگ سرخ شدن گوشت در روغن. آواز سوختن طعام در ته دیگ. آواز روغن گاه جوشیدن ، یا سوختن. اسم صوت سوختن گوشت و جز آن در آتش یا در دیگ و غیره. بیشتر بانگ برشته شدن گوشت در روغن داغ. ( یادداشت مؤلف ). جِزْجَز. ( ناظم الاطباء ).
جزجز. [ ج ِزْ زِ ج ِزز ] ( اِ صوت ) در تداول عامه ،آواز روغن گاه جوشیدن یا سوختن. ( یادداشت مؤلف ).
جزجز. [ ج ِ ج َ ] ( اِ صوت ) درتداول عامه ، صدای دیگ هنگام گوشت و دنبه و یا جز آن بریان کردن. ( ناظم الاطباء ). رجوع به جِزْجِز شود.
جزجز. [ ج ُ ج ُ ] ( اِخ ) بنا به گفته نصر نام کوهی است. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- صدایی که از تماس آب با آتش یا فلز تافته برخیزد. ۲- صدای تف دادن چیزی در روغن .
بنا بگفته نصر نام کوهی است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم