تیمار بردن

لغت نامه دهخدا

تیمار بردن. [ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) غم خوردن. اندوه بردن :
چه باید رفته را اندوه خوردن
همان نابوده را تیمار بردن.( ویس و رامین ).مرا که دانش از آغاز خویشتن نبود
چه دانم از پس انجام چون برم تیمار.ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

غم خوردن اندوه بردن
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال تاروت فال تاروت فال شمع فال شمع فال تاروت فال تاروت