تیغ گذار

لغت نامه دهخدا

تیغگذار. [ گ ُ ] ( نف مرکب ) شمشیرزن :
حمله ها بر به طبع تیغگذار
رزمها کن به وهم تیرانداز.مسعودسعد.حربهای ایشان در آن محاربات چون قضا تیغگذار و چون زمانه عمرخوار بود. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 69 ).