تاج سر

لغت نامه دهخدا

تاج سر. [ ج ِ س َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بزرگ. گرامی سرور. ارجمند :
چو تخت آرای شد طرف کلاهش
ز شادی تاج سر میخواند شاهش.نظامی.از پی آن گشت فلک تاج سر.نظامی. || تاج سر بودن. بزرگ و مافوق و سرور بودن :
کلاه سروریت کج مباد بر سر حسن
که زیب تخت و سزاوار ملک و تاج سری.حافظ.

فرهنگ فارسی

( صفت ) بزرگ گرامی سرور ارجمند. یا تاج سر عشاق معشوق .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم