بینابین

لغت نامه دهخدا

بینابین. [ ب َ ب َ / ب ِ ب ِ ] ( ق مرکب ) بین بین. میانه خوب و بد یعنی نه خوب و نه بد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بین بین شود.

فرهنگ معین

(بَ یا بِ بِ ) [ ع - فا. ] (ق مر. ) میانه ، حد وسط ، بین بین .

فرهنگ عمید

میانه، معتدل، حد وسط.

فرهنگ فارسی

( صفت ) معتدل میانه رو حد وسط بین بین .

ویکی واژه

میانه، حد وسط، بین بین.