بنده گشتن

لغت نامه دهخدا

بنده گشتن. [ ب َ دَ / دِگ َ ت َ ] ( مص مرکب ) رام گشتن. مطیع شدن :
بی طاعتی داد این جهان پر از نعیم بیمرش
و این بی کناره جانور گشتند بنده یکسرش.ناصرخسرو.نیک بیندیش که ازحرمت این عرش بزرگ
بنده گشته است ترا فرخ و پیروزه جماش.ناصرخسرو.هر فریقی مر امیری را تبع
بنده گشته میر خود را از طمع.مولوی.

فرهنگ فارسی

رام گشتن . مطیع شدن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم