لغت نامه دهخدا برفته. [ ب ِرَ ت َ / ت ِ ] ( ن مف / نف ) نعت مفعولی از برفتن در همه معانی. || درگذشته. متوفی : از برفته همه جهان غمگین وز نشسته همه جهان دلشاد.( از تاریخ بیهقی ).رجوع به رفتن و رفته شود.