بدرفتار

لغت نامه دهخدا

بدرفتار. [ ب َ رَ ] ( ص مرکب ) بدکردار. ( آنندراج ). آنکه رفتار و کردار بد از وی صادر می شود. ( ناظم الاطباء ).
بدرفتار. [ ب ِ رُ ] ( اِص مرکب ) کفیل و ضامن و پذرفتار. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

کسی که رفتار و کردارش بد باشد، بدروش.

فرهنگ فارسی

کفیل و ضامن و پذرفتار .
بد کردار آنکه رفتار و کردار بد از وی صادر می شود .