لغت نامه دهخدا بانماز. [ ن َ ] ( ص مرکب ) ( از: با + نماز ) نمازخوان. که نماز دارد. که نماز گزارد. آنکه همیشه نماز گزارد. آنکه نمازش هرگز ترک نشود. مقابل بی نماز. || مؤمن. باخدا.
