کوته دستی

لغت نامه دهخدا

کوته دستی. [ ت َه ْ دَ ] ( حامص مرکب ) کوتاه دستی. ( از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کوتاه دستی و کوته دست شود.

فرهنگ فارسی

۱ - دسترس نداشتن بمراد و مطلوب ناکامی نامرادی . ۲ - عدم تجاوز بمال و عرض کسان .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم