لغت نامه دهخدا کاردزن. [ زَ ]( نف مرکب ) آنکه کارد بکسی زند. چاقوکش : امروز به فر دولت پادشاه جهان افروز اگر در گوشه ای کاردزنی است کار زنی پیشه گرفته ست. ( جهانگشای جوینی ).
