لغت نامه دهخدا چهار جوی فطرت.[ چ َ / چ ِ ی ِ ف ِ رَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) عناصراربعه. چهارمزاج انسان. رجوع به چارجوی فطرت شود.
