پیشانی داری

لغت نامه دهخدا

پیشانی داری. ( حامص مرکب ) حالت وچگونگی پیشانی دار. نیکوطالعی. داشتن بخت. بختوری.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم