هم وطا

لغت نامه دهخدا

هم وطا. [ هََ وِ ] ( ص مرکب ) دو تن که در یک جا و بر یک فرش نشینند. همنشین :
رخت از این گنبد برون بر گر حیاتی بایدت
زآنکه تا در گنبدی با مردگانی هم وطا.خاقانی.