دانشنامه اسلامی
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) بر نماز اول وقت سفارش و تاکید بسیار داشت و آن را "رضوان خداوند" بر می شمردند. ایشان برتری نماز اول وقت نسبت به نماز آخر وقت را هم چون برتری آخرت بر دنیا برشمردند.
نقش نماز در سیره پیامبر
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) نه تنها در بیان بلکه در سیره خود نیز توجه و التفات ویژه ای نسبت به امر نماز از خود نشان می دادند. در توصیف این علاقه و التفات، روایات بسیاری وارد شده که همه آن ها حاکی از شدت علاقه و اشتیاق زاید الوصف رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) نسبت به امر نماز دارد. آن حضرت (صلی الله علیه و آله وسلّم) خود در این باره به یار دیرین و وفادار خویش ابوذر غفاری چنین می فرمودند: «خداوند متعال، روشنی چشم مرا در نماز نهاده است و آن را محبوب من ساخته، همان گونه که خوراک را برای گرسنه و آب را برای تشنه گوارا ساخته است همانا گرسنه با خوردن غذا سیر می شود، و تشنه با نوشیدن آب سیراب می گردد، ولی من از خواندن نماز سیر نمی شوم.» علاقمندی شان به نماز به گونه ای بود که با اشتیاق تمام چشم به راه داخل شدن وقت می شد و به مؤذنش می فرمود: «ای بلال راحتمان کن.» هر گاه چیزی او را اندوهگین می ساخت با روزه گرفتن و نماز خواندن بر دفع آن یاری می جست. و هر گاه به مصیبتی دچار می شد بر می خاست، وضو می گرفت و دو رکعت نماز می خواند و چنین دعا می کرد: «اللهم قد فعلت ما امرتنا، فانجز لنا ما وعدتنا؛ خدایا، من آن چه را به ما دستور داده بودی انجام دادم، پس آن چه را به ما وعده داده ای محقق فرما». روایت شده که هر گاه خانواده اش به چیزی نیازمند می شدند به ایشان می فرمود: «به پا خیزید و نماز اقامه کنید می فرمود: پروردگارم به من امر کرده که: و خانواده خود را به نماز، فرمان ده و بر انجام آن شکیبا باش. از تو روزی نمی خواهیم (بلکه) ما خود به تو روزی می دهیم؛ و عاقبت نیک برای تقواست.» -
← نماز در سفر
آداب نماز؛ اجزای نماز (قرآن)؛ اخلاص در نماز (قرآن)؛ سیره پیامبر در قرآن؛ سیره نبوی.
