[ویکی اهل البیت] شیخ محسن نجفی یکی از علما و مراجع بزرگان شیعیان عراق بود. معظم له از شاگردان مرحوم کاشف الغطاء و موسی بن جعفر و حسن بن جعفر (فرزندان کاشف الغطاء) بود که خود به درجه استادی و اجتهاد رسید. این دانشمند زاهد و فقیه جامع از اهالی نجف بود و در زهد، ورع و تقوی زبانزد عموم مردم بود. با مرحوم صاحب جواهر معاصر بود و پس از فوت مرحوم صاحب جواهر در برهه ای از زمان از مراجع شیعیان گردید. لکن اجل او را مهلت نداد و در سال 1271 در نجف اشرف وفات نمود. محدث قمی به نقل از محدث نوری و محدث کاظمینی شرحی از کرامات و فضائل و مراتب علمی شیخ مذکور را نقل می نمایند و اضافه می کنند که از کرامات مرحوم نجفی این بود نانی را که طباخ آن زن حائض بود تا به دهان می برد متوجه می شد، و میل نمی کرد و می فرمود طبع من خوردن آن را قبول نمی کند. عمری طولانی یافت و سالها در عداد مدرسین بود. شیخ محمد طه نجفی و سید محمد هندی و افاضلی دیگر از مدرس او به مقام استادی رسیدند. خدایش درجات او عالی است متعالی فرماید انشاء الله تعالی.
