لغت نامه دهخدا شراره ریز. [ ش َ رَ / رِ ] ( نف مرکب ) پراکنده کننده آتش. پراکننده اخگر. که به هر طرف پاره های آتش بیفکند : برچید او را از میان امتی که شراره ریز است آتشش. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 308 ).
