خندان کردن

لغت نامه دهخدا

خندان کردن. [ خ َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بخنده درآوردن. خنداندن. خندانیدن. ( یادداشت بخط مؤلف ). || شکافته کردن. شکفته کردن :
گفت در گوش گل و خندانش کرد
گفت با لعل خوش و تابانش کرد.مولوی.نار خندان باغ را خندان کند
صبحت مردانت چون مردان کند.مولوی.