حرف ضمیر. [ ح َ ف ِ ض َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شمس قیس گوید: یاء و دال است که در آخر کلمه فایده ضمیر جماعت حاضران دهد، چنانکه می آیید و میروید و ربط را نیز باشد، چنانکه عالمید و توانگرید. ( المعجم فی معاییر اشعارالعجم ص 165 ). و رجوع به «ید» شود. و نیز در عنوان حرف ضمیر و رابطه گوید: یائی است که در اواخر افعال ضمیر مخاطب باشد، چنانکه رفتی و میروی و در اواخر صفات حرف رابطه باشد، چنانکه تو عالمی ، تو توانگری. ( المعجم فی معاییر اشعارالعجم ص 187 ). رجوع به «ی » و «حرف اضافت و ضمیر» شود.
فرهنگ فارسی
و آن یا و دال است که در آخر کلمه فایده ضمیر جماعت حاضران دهد
