دانشنامه اسلامی
پس هرگاه که نیکویی (و پیشامد خوشی) بدانها می رسید به شایستگی خود نسبت می دادند، و هرگاه بدی (و پیشامد ناگواری مانند قحط و سختی) بر آنها می آمد فال بد به موسی و همراهانش می زدند. آگاه باشند که فال بد آنها نزد خداست (یعنی رنج و سختی ها که بر آنان پیش آید کیفر از جانب خداست) لیکن اکثر آنها بر این آگاه نیستند.
پس هنگامی که رفاه و نعمت به آنان روی می کرد، می گفتند: این به سبب خود ماست، و چون گزند و آسیبی به آنان می رسید، به موسی و همراهانش فال بد می زدند؛ آگاه باشید که علت شومی و نحوست فرعونیان نزد خداست، ولی بیشترشان نمی دانند.
پس هنگامی که نیکی به آنان روی می آورد می گفتند: «این برای خود ماست» و چون گزندی به آنان می رسید، به موسی و همراهانش شگون بد می زدند. آگاه باشید که بدشگونی آنان تنها نزد خداست ، لیکن بیشترشان نمی دانستند.
چون نیکیی نصیبشان می شد می گفتند: حق ماست. و چون بدیی به آنها می رسید، موسی و همراهانش را بدشگون می دانستند. آگاه باشید، آن نیک و بد که به ایشان رسد از خداست، ولی بیشترینشان نمی دانند.
(اما آنها نه تنها پند نگرفتند، بلکه) هنگامی که نیکی (و نعمت) به آنها می رسید، می گفتند: «بخاطر خود ماست.» ولی موقعی که بدی (و بلا) به آنها می رسید، می گفتند: «از شومی موسی و کسان اوست»! آگاه باشید سرچشمه همه اینها، نزد خداست؛ ولی بیشتر آنها نمی دانند!
But when good came to them, they said, "This is ours ." And if a bad struck them, they saw an evil omen in Moses and those with him. Unquestionably, their fortune is with Allah, but most of them do not know.
But when good (times) came, they said, "This is due to us;" When gripped by calamity, they ascribed it to evil omens connected with Moses and those with him! Behold! in truth the omens of evil are theirs in Allah's sight, but most of them do not understand!
