دانشنامه اسلامی
استراق مصدر ثلاثی مزید (باب افتعال) از ریشه (س ر ق) به معنای گرفتن چیزی از صاحبش بدون داشتن حق و به صورت مخفیانه و با قصد و اختیار است و «سَمع» مصدر ثلاثی مجرد به معنای ادراک کردن صداها یا مسموع است.
علت نامگذاری
ترکیب استراق سمع به معنای گوش دادن به سخن کسی به صورت مخفیانه است. این ترکیب، از آیه ای در قرآن گرفته شده که در آن از استراق سمع شیاطین سخن به میان آمده است: «إلاّ من استرق السّمع...».
استراق سمع در فرهنگ اسلامی
دزدیده گوش دادن در فرهنگ اسلامی ، در دو مورد به کار می رود:۱. درباره انسانها که عملی ناپسند و ممنوع است و ممنوعیت آن از برخی آیات استفاده می شود.۲. درباره شیاطین و جنیان که در قرآن، بیشتر به این نوع استراق سمع پرداخته شده و مسئله حفظ آسمانها از آن ها و راندنشان با شهاب در ۵ سوره و ۹ آیه قرآن آمده است. این بحث از مباحث مشکلی است که جوانب آن در سخن مفسران به روشنی مطرح نشده و بر این اساس، نتیجه گیری از آرا و اظهار نظر قطعی و نهایی درباره آن آسان به نظر نمی رسد. برخی گفته اند: شناختن حقیقت شیطان و چگونگی استراق سمع و آنچه او استراق سمع می کند، همگی از علوم غیبی است که انسانهای معمولی جز از طریق آیات و روایات راهی به فهم آن ها ندارند. استراق سمع در اصطلاح سیاسی به معنای جاسوسی ، از طریق نصب برخی گیرنده ها برای شنود یا ثبت و ضبط مذاکرات خصوصی یا محرمانه است.
استراق سمع انسانها
...
