لغت نامه دهخدا
ارزه گر. [ اَ زَ / زِ گ َ ] ( ص مرکب ) اندایش گر. گچ مالنده. ( برهان ). کسی که کاهگل و گچ در جایی مالد. ( برهان ) ( جهانگیری ) ( مؤید الفضلاء ).کلاّس. ( دهار ). || نازک کار، مقابل سِفت کار. || اندیشه گر و متفکر. ( شعوری از فرهنگ محمودی ). || کج اندیش ( ؟ ). ( نسخه میرزا ).
