دانشنامه اسلامی
در حدود ۲۳۰ در بردیج ، از توابع بَرذعه در ارّان ( جمهوری آذریایجان کنونی)، چشم به جهان گشود و در رمضان ۳۰۱ در ۷۱ سالگی در بغداد دیده از جهان فروبست.
بعضی از حفاظ و محدثان نسبت بردعی به احمدبن هارون را انکار می کنند و او را بردعی بردیجی می نامند.
از سوانح زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست.
به گفته معاصران و استادش، ابوسعید اشَجّ، بردیجی به شهرهای دیگر مسافرت می کرد و حدیث می نوشت.
مسافرتهای او به اصفهان نیز احتمالاً به همین منظور بوده است.
اساتید
ابوبکر بردیجی در زمان خود، از استادان و مشایخ بزرگ کسب معرفت کرد.
در نیشابور از محمدبن یحیی ذُهلی استماع حدیث کرد و نزد مشایخ بزرگی چون نصربن علی جهضمی، یحیی بن عبدالله کرابیسی، ابوسعید اشَجّ و هارون بن اسحاق همدانی تلمذ کرد.
ابوعمر مستملی در۲۵۵ در مسجد محمدبن یحیی ذُهلی از احمدبن هارون بردیجی حدیث شنیده و در بیان مقام بلند او گفته است که در میان ائمه اهل حدیث ، جز ابوبکر بردیجی کسی را نمی شناسم.
در بیروت از عباس بن ولیدبن مزید، در دمشق از زیدبن محمدبن عبدالصمد و ابازُرعه و در حِمْص از محمدبن عوف و دیگر محدثان و مشایخ بزرگ آن عصر حدیث آموخت.
شاگردان
از شاگردان مشهور وی جعفربن احمدبن سنان قطان، ابوبکر محمدبن عبدالله شافعی، علی بن محمدبن لرجوع کنید به لرجوع کنید به و ابوالقاسم سلیمان بن احمد طبرانی را می توان نام برد.
او از محدثان بزرگی است که شاگردان، مشتاقانه در محضرش حاضر می شدند.
علاقه به جمع آوری احادیث
...
