صفت تفضیلی
فرهنگستان زبان و ادب
ویکی واژه
(ادبی): در دستور زبان، صفتی که با آن موصوفی را در صفتی مشترک با یک یا چند موصوف دیگر میسنجند و آن را بر موصوفهای دیگر برتری میدهند. نشانه آن «تر» در آخر صفت مطلق است، مانند : باهوشتر، بزرگتر. صفتبرتر.