لغت نامه دهخدا شفو. [ ش َف ْوْ ] ( ع مص ) نزدیک غروب شدن آفتاب. || برآمدن ماه نو. || نمایان و پدیدار گردیدن شخصی. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ).