دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
دسو (۱ بار)ها (۱۳۹۹ بار)
«دَسّاها» از مادّه «دَسّ» در اصل به معنای داخل کردن چیزی توأم با کراهت است، چنان که قرآن مجید درباره عرب جاهلی و زنده به گور کردن دختران می فرماید: أَمْ یَدُسُّهُ فِی التُّرابِ «آن را با کراهت و نفرت در خاک پنهان کند» و «دسیسه» به کارهای مخفیانه زیانبار گفته می شود.
نا پاکی. (مجمع - اقرب) حقّا که رستگار شد آنکه نفس خویش را پاک گردانید و یه خسران افتاد آنکه آن را نا پاک و فاسد کرد. در اقرب آمده «دسا یدسو دسواً: نقیص زکی یزکو» این کلمه مانند کلمه سابق یکدفعه در قران به کار رفته است.
