بام غلتان

لغت نامه دهخدا

بام غلتان. [ غ َ ] ( اِ مرکب ) بام غلطان. قطعه سنگی بشکل استوانه تراشیده و دسته ای از آهن برآن تعبیه کرده ، و آنرا فرازبامهای گلی گردانند تا سقف گلین بام هموار و فشرده شود و آب باران بسبب سختی قشر گلین بدرون نفوذ نکند و از ناودان به پایین دود. رجوع به ماده بعد شود.

فرهنگ عمید

سنگ بزرگ استوانه ای که در زمستان آن را روی بام می غلتانند تا کاهگل بام سفت و سخت شود و چکه نکند، غلتک سنگی، بام گلان.

فرهنگ فارسی

قطعه سنگی که بر فراز بامها میگردانند تا صاف شود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم