لغت نامه دهخدا
باغ دره. [ دَ رِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان اواوغلی بخش حومه شهرستان خوی ، که در 11 هزارگزی شمال خاوری خوی و 4 هزارگزی باختر شوسه خوی به جلفا در جلگه واقع است. ناحیه ای است دارای آب و هوای معتدل و 560 تن سکنه و آب آن از رودخانه قودوخ بوغان تأمین میشود. محصول عمده آن غلات و پنبه و کرچک و شغل مردمش زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی و راهش ارابه رو است. از راه تازه کند باین ده میتوان اتومبیل برد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
