لغت نامه دهخدا ( افاً ) افاً. [ اَ فَن ْ ] ( ع اِ ) ج ِ اَفاة.( ناظم الاطباء ). گوسپندان. اَفاءَة یکی ِ آن. ( منتهی الارب ). || ابری که ببارد و برود. ( منتهی الارب ). پاره های ابر. یکی ِ آن افاة. ( اقرب الموارد ).
