اعتقاد جازم

لغت نامه دهخدا

اعتقاد جازم. [ اِ ت ِ دِ زِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) تصدیق که مقارن حکم به امتناع نقیض آن بود. مقابل اعتقاد غیرجازم. خواجه نصیرالدین آرد: تصدیق یا مقتضی اعتقادی بود یا نبود و اگر بود آن اعتقاد جازم بود یا نبود. و جازم مقارن حکم بودبامتناع نقیض آن تصدیق ( آن مقارنت ) مقارنتی بفعل یابقوتی نزدیک بفعل بودن. ( اساس الاقتباس صص 41 - 42 ).

فرهنگ فارسی

تصدیق که مقارن حکیم بامتناع نقیض آن بود .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اعتقاد جازم در منطق به معنای قبول کردن و پذیرفتن نسبت محمول به موضوع به حدی که به درجه یقین برسد.
قبول کردن و پذیرفتن نسبت محمول به موضوع، خواه به درجه یقین برسد، خواه نرسد را اعتقاد گویند. اگر قبول نسبت محمول به موضوع، به درجه یقین برسد، آن را در اصطلاح اعتقاد جازم گویند. بنابراین اعتقاد جازم عبارت است از حکم به وقوع نسبتی مقارن با حکم به اینکه نقیض آن ممتنع است.«و جازم مقارن حکم بود به امتناع نقیض آن تصدیق، مقارنتی به فعل یا به قوتی نزدیک به فعل».
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۳۴۱.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۳۴۱.
خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۲۲.
...