[ویکی شیعه] ابوالفَتح حسینی (درگذشته۹۷۶ق/۱۵۶۸م)، عالم امامی قرن دهم هجری قمری است. ابوالفتح صاحب کتاب تفسیر شاهی یا آیات الاحکام، نخستین تألیف امامیه در شرح آیات احکام به زبان فارسی است. از دیگر آثار او می توان به مفتاح الباب، در شرح الباب الحادی عشر علامه حلی و صفوة الصفا اشاره کرد. تفسیر شاهی او را نخستین اثر شیعی با موضوع آیات الاحکام دانسته اند. او همچنین مدتی در دربار شاه طهماسب صفوی حضور داشته است. ابوالفتح حسینی فرزند میرمخدوم عربشاهی قزوینی، متکلم و فقیه امامی است. گویا به سبب انتساب به سادات شرق، به ابوالفتح شرقه نیز مشهور بوده است. برخی او را فرزند میرزا مخدوم مؤلف نواقض الروافض و از نوادگان میر سیدشریف جرجانی (درگذشته ۸۱۶ق) دانسته اند، با این حال شواهد تاریخی چندان به اثبات این ادعا کمک نمی کنند.
