ابن ابی جمهور

لغت نامه دهخدا

ابن ابی جمهور. [ اِ ن ُ اَ ج ُ ] ( اِخ ) محمدبن زین الدین علی بن ابراهیم احسائی. از علمای شیعه در قرن نهم هجری. مولد او شهر احسا. او علوم مختلفه آموخت وبه عراق و شام مسافرت کرد و سفری بحج رفت. عاقبت به ایران آمد و در شهر مشهد اقامت گزید. و در سال 878 هَ.ق. در مشهد بوده است. غوالی اللئالی در حدیث و مجلی در عرفان و اخلاق از کتب او و بسیار متداول است.

فرهنگ فارسی

از علمای شیعه در قرن نهم هجری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابن اَبی جُمْهور، محمّد بن زین الدّین علی بن ابراهیم بن حسن ابن ابراهیم بن ابی جمهور اَحْسائی یالحَصْاوی (زنده در۹۰۴ق /۱۴۹۹م )، فقیه ، محدّث و متکلم ِ صوفی مشرب ِ شیعی امامی .
ابن ابی جمهور از محضر اساتید بزرگی بهره مند شد که به اسامی چند تن از آن بزرگواران اشاره می شود:شیخ زین الدین علی احسائی (پدر بزرگوارش)؛ سید شمس الدین محمد موسوی احسائی؛ شیخ حسن بن عبدالکریم فتال؛ شیخ علی بن هلال جزائری.
آثار
← عوالی الّلالی العزیزیّة
...