دانشنامه اسلامی
عبادت به معنای اظهار ذلّت، عالی ترین نوع تذلّل و کرنش در برابر خداوند است. در اهمیت آن، همین بس که آفرینش هستی و بعثت پیامبران (عالم تکوین و تشریح) برای عبادت است. خداوند می فرماید: «و ما خلقت الجنّ و الانس الاّ لیعبدون؛ هدف آفرینش هستی جن و انس، عبادت خداوند است.»کارنامه همه انبیاء و رسالت آنان نیز، دعوت مردم به پرستش خداوند بوده است: «و لقد بعثنا فی کلّ امّة رسولاً ان اعبدوا اللّه و اجتنبوا الطّاغوت؛ پس هدف از خلقت جهان و بعثت پیامبران، عبادت خدا بوده است.» روشن است که «خدای متعال فانّ اللّه غنیٌّ عنکم؛ نیازی به عبادت ما ندارد.» و سود عبادت، به خود پرستندگان بر می گردد، همچنانکه درس خواندن شاگردان به نفع خود آنان است و سودی برای معلّم ندارد.
منشاء پرستش
آنچه انسان را به پرستش و بندگی خدا وا می دارد (یا باید وادار کند) اموری است، از جمله:
← عظمت خدا
احکام و برنامه های عبادی اسلام، همه حکمت و فلسفه دارد:اولاً: به دلیل صدها آیه و حدیث، که مردم را به تعقّل و تفکر فرا می خواند و هیچ مکتبی به اندازه اسلام به اندیشیدن دعوت نکرده است.ثانیاً: یکی از انتقادهای شدید قرآن بر مشرکان و بت پرستان، تقلید کور کورانه و بی دلیل از نیاکان است.ثالثاً: خود قرآن، بارها در کنار بیان احکام و دستورها، به دلیل آن هم اشاره کرده است. امامان معصوم نیز در روایات، به بیان این حکمت ها پرداخته اند و دانشمندان اسلام، گاهی به تالیف کتاب هایی پیرامون این موضوع اقدام کرده اند.(مانند: علل الشرایع از صدوق و ده ها کتاب درباره ی اسرار نماز و حج وغیره.)به علاوه، با پیشرفت دانش بشری، روز به روز پرده از اسرار احکام الهی و دستورهای دینی برداشته می شود و هر چه از عمر اسلام می گذرد، بر عظمت و جلوه ی آن افزوده می گردد.
فلسفه احکام
...
