غم بردن

لغت نامه دهخدا

غم بردن. [ غ َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) غم خوردن. غمناک شدن :
مبر گفت غم کآن کنم کت هواست
بهر روی فرمان و رایت رواست.اسدی ( گرشاسب نامه ).نظر گویند سعدی با که داری
که غم با یار بردن غم نباشد.سعدی ( طیبات ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) غم خوردن اندوه بردن غمگین شدن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم