شیرکوه. ( اِخ ) دهی است از بخش رودبار شهرستان رشت. سکنه آن 812 تن. آب آن از چشمه های محلی. حمام و سه باب دکان دارد و روی ارتفاعات ( 4هزارگزی ) آن آثار دو قلعه خرابه قدیمی به نام کول و چهل گزچال دیده می شود. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ). || نام کوهی میان رودبار و رشت. ( یادداشت مؤلف ). شیرکوه. ( اِخ ) قله مهم کوههای غربی یزد. به ارتفاع 3660 گز. ( از جغرافیای طبیعی کیهان ). نام کوهی به یزد. ( یادداشت مؤلف ). کوهی است در جنوب غربی یزد که قله آن 4075 گز ارتفاع دارد. وجود همین کوه سبب شده است که در کنار دشتی سوزان و بی آب و علف ، یزد و اطراف آن آب و هوایی بسیار خنک و مطبوع داشته باشد. ( از فرهنگ فارسی معین ). شیرکوه. ( اِخ ) مکنی به ابوحارث و ملقب به ملک المجاهدین یا ملک منصوربن شاذی بن مردان عم صلاح الدین ایوبی حکمران حمص ( از 581 هَ. ق. ). ( یادداشت مؤلف ).
دانشنامه عمومی
شیرکوه (قزوین). شیرکوه ( قزوین ) ، روستایی از توابع بخش رودبارالموت شهرستان قزوین در استان قزوین ایران است. زبان مردم شیرکوه، مانند بسیاری دیگر از روستاهای الموت تاتی است. این روستا در دهستان الموت بالا قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۳ نفر ( ۱۳خانوار ) بوده است.
دانشنامه آزاد فارسی
کوهستانی در استان یزد با وسعت ۳هزار کیلومتر مربع. این ارتفاعات از ۵۵کیلومتری غرب شهر یزد شروع می شود و تا ۷۳کیلومتری جنوب شرقی یزد با طول ۷۵ کیلومتر، ادامه می یابد. پهنای کوهستان مزبور در غرب یزد حدود ۱۰ کیلومتر و در جنوب یزد حدود ۴۰ کیلومتر است. این کوهستان قلل متعددی دارد که ارتفاع مرتفع ترین آن ۴,۰۵۵ متر است. کوهستان مزبور در زمستان از برف و یخ پوشیده می شود و آب رودخانه های فصلی متعددی را، چون رود پایین دراز، تأمین می کند. شهرها و روستاهایی که در این کوه جای دارند عبارت اند از تفت، خضرآباد، ندوشن، نیر، بنادکوک دیزه، توده، طرزجان، بنادک سادات، فراشاه، نصرآباد، علی آباد، و دهشیر. اداره کل تربیت بدنی استان یزد پناهگاهی را در ۳,۵۰۰کیلومتری قله احداث کرده است.
