شهمیرزادی

لغت نامه دهخدا

شهمیرزادی. [ش َ ] ( ص نسبی ) منسوب به شهمیرزاد. || از مردم شهمیرزاد. || لهجه ای است ایرانی که مردم شهمیرزاد بدان تکلم کنند. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

لهجه ایست ایرانی که مردم شهمیرزاد بدان تکلم کنند .
( صفت ) منسوب به شهمیرزاد ۱ - از مردم شهمیرزاد . ۲ - لهجه مردم شهمیرزاد .

دانشنامه آزاد فارسی

شَهْمیرزادی
از گویش های مازندرانی رایج در شهمیرزاد استان سمنان. صامت های آن همانند صامت های فارسی است. جنس مذکر و مؤنث دستوری در شهمیرزادی وجود ندارد. حالت مفعولی اسم با پسوندهای raـ ، reـ ساخته می شود. صفت پیش از موصوف می آید و پایانة eـ می گیرد، ضمیر مشترک (انعکاس) xud/xod است. نشانة ماضی استمراری mi-/ma- است. برخی از واژگان شهمیرزادی: per «پدر»، varf «برف»، و zan «زن».
50010800