سیبویه

لغت نامه دهخدا

سیبویه. [ ب ِ وَی ْه ْ / بوی َ ] ( اِخ ) عمروبن عثمان بن قنبر مولی بنی الحارث بن کعب بن عمربن وعلةبن خالدبن مالک بن أدد، مکنی به ابوبشر یا ابوالحسن. ایرانی و از مردم شیراز است و امام النحاة لقب اوست. او نحو را از خلیل ، عیسی بن عمر، یونس و جز آنان فراگرفت و علم لغت از ابی الخطاب اخفش کبیر و جز او کسب کرده. او راست :الکتاب در نحو، کتابی که علمای سلف و خلف از تألیف مانند آن عاجز آمدند. و او بروزگار رشید در 32سالگی بقصد درک خدمت یحیی بن خالد بعراق رفت و در حضور یحیی کسائی و اخفش را با او مناظره رفت و یحیی ده هزار درهم بدو داد و او به بصره و از آنجا بموطن خویش شیراز بازگشت و در آنجا در چهل واند سالگی بسال 177 هَ.ق. درگذشت. گویند هر کس که درصدد آموختن و تعلم الکتاب برمی آمد، ابوالعباس مبرد بدو می گفت : «رکبت البحر»، یعنی به دریا درشدی و از این سخن تعظیم و استعظام این کتاب را میخواست. و مازنی می گفت : پس از الکتاب ،در نحو کتابی بزرگ نوشتن شرم آور است. و گویند اصل سیبویه سیب بویه است به معنی بوی سیب. ( از ابن الندیم ). از جمله وقایع حیات وی مناظره او با کسایی در حضور یحیی بن خالد است. در مورد قرائت جمله : «قد کنت اظن ان العقرب اشدلسعة من الزنبور فاذا هوهی و قالوا ایضاًفاذا هو ایاها» سیبویه صورت دوم را انکار کرد و سرانجام خصمان بقضاوت عربی از مردم بادیه رضا دادند و آن داور به کسایی فتوی داد و سیبویه عراق را ترک گفت.یکی ماجرا را بنظم آورده. و شعر او به قصیده زنبوریه معروف است. رجوع به مغنی اللبیب شود :
گفت حق است این ولی ای سیبویه
اتق من شر من احسنت الیه.مولوی.

فرهنگ فارسی

ابوبشر عمروبن عثمان بن قنبر (یا قنبره ) فارسی بیضاوی و سپس عراقی مصری ملقب به سیبویه ( و . بیضائ ۱۴۸ ه.ق . /۷۶۵ م .- ف. ۱۸٠ه.ق ./ ۷۹۶ م . ) وی اعلم مردم در نحو عربی بود و او را پیشوای مذهب بصریان در نحو دانند چنانکه کسائی را پیشوای کوفیان دانند کتاب مشهور او بنام [ الکتاب ] در نحو است . قبر وی اکنون در محله سنگ سیاه شیراز میباشد .
عمرو بن عثمان بن قنبر مولی بنی الحارث بن کعب بن عمر بن وعله بن خالد بن مالک بن ادد مکنی به ابوبشر یا باوالحسن ایرانی و از مردم شیراز است و امام النحاه لقب اوست و او نحو را از خلیل و عیسی بن عمر و یونس و جز آنان فرا گرفت و علم لغت از ابی الخطاب اخفش کبیر و جز او کسب کرده

فرهنگ اسم ها

اسم: سیبویه (پسر) (فارسی) (تلفظ: sibuye) (فارسی: سيبويه) (انگلیسی: sibuye)
معنی: سیب کوچک یا بوی سیب، سیب کوچک، بوی سیب، ( اَعلام ) عمرو ابن عثمان: [قرن هجری] زبان شناس ایرانی، از بنیانگذاران اصول نحو عربی، مؤلف الکتاب، در نحو، به معنی سیب کوچک یا بوی سیب، ( در اعلام ) ابو بشر عمرو بن عثمان بن قنبر فارسی بیضاوی و سپس عراقی مصری ملقب به سیبویه از دانشمندان معروف در علم نحو، قرن دوم ( هـ ق )، نام دانشمند نحوی نامدار در قرن دوم که در شیراز می زیسته است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال امروز فال امروز فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال سنجش فال سنجش فال چوب فال چوب