لغت نامه دهخدا سپهررفعت. [ س ِ پ ِهَْ رْ رِ ع َ ] ( ص مرکب ) بلندمرتبه. عظیم منزلت : قطب سپهررفعت یعنی رکاب شاه در اوج دار ملک رسید از کران آن.خاقانی.
