لغت نامه دهخدا سه لبه. [ س ِ ل َ ب َ / ب ِ ] ( ص نسبی مرکب ) لب شکری. آنکه یکی از دو لب زیرین یا زبرین او شکافته مادرزاد باشد. ( یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به سه لب شود.
