سفله نواز

لغت نامه دهخدا

سفله نواز. [ س ِ ل َ / ل ِ ن َ] ( نف مرکب ) دون پرور. فرومایه پرورنده :
ای نیش بدل زین فلک سفله نواز
وی شیشه عشرت شکن شعبده باز.خاقانی.دیدی این روزگار سفله نواز
چون گرفت ازتو جان آزاده.سعدی.