زرین بال

لغت نامه دهخدا

زرین بال. [ زَرْ ری ] ( ص مرکب ) که بال زرین دارد. دارنده بال طلائی.
- مرغ زرین بال فلک ؛ خورشید. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به زرین پر شود.

که بال زرین دارد دارنده بال طئی