دیبک

لغت نامه دهخدا

دیبک. [ ب َ ] ( ا ) دیوک. نوعی دانه هرز که در میان گندم و جو باشد. نوعی تخم علف هرز که در گندم و جو پیدا آید. قسمی از چوب که میان گندم روید. ( یادداشت مؤلف ). || هاون سنگی. ( یادداشت مؤلف ). هاون چوبی.
دیبک. [ ب َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان چالدران بخش سیه چشمه شهرستان ماکو دارای 212 تن سکنه. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

فرهنگ فارسی

دیوک . نوعی دانه هرز که در میان گندم و جو باشد .

دانشنامه عمومی

دیبک (ماکو). دیبک ( ماکو ) ، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان ماکو در استان آذربایجان غربی ایران است.
ده از دهستان چالدران بخش سیه چشمه شهرستان ماکو. ۲۰ کیلومتری شمال خاوری سیه چشمه - ۱۳ کیلومتری جنوب باختری شوسه ماکو به خوی. کوهستانی - سردسیر - سالم - سکنه ۲۱۲ - شیعه - تُرکی. آب از چشمه - محصول غلات - شغل زراعت و گله داری. صنایع دستی جاجیم بافی - راه مالرو.
این روستا در دهستان قلعه دره سی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۸۵ نفر ( ۳۵خانوار ) بوده است. مردم روستای دیبَک به زبان ترکی آذربایجانی سخن می گویند و شیعه هستند.