دور بار

لغت نامه دهخدا

دوربار. ( اِ مرکب ) دو نیزه که در قدیم از دو طرف ملوک در حین سواری نگاه می داشتند. ( از آنندراج ) ( از غیاث ). رجوع به دورباش شود.

فرهنگ فارسی

دو نیزه که در قدیم از دو طرف ملوک در حین سواری نگاه می داشتند .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم